tweede reisverslag Sydney

De 9e december gaan Jaap en ik naar een andere highlight: het Bondi Beach. We nemen de bus. Met de App van de buslijnen kunnen we precies volgen waar we zijn en, wat veel belangrijker is, kunnen we bij de goede halte uitstappen. Het is weer stralend weer. Eén van de eerste dingen die we doen bij Bondi Beach is een badpak kopen. Mijn badpak zit dus in de auto en is op weg naar huis. Net als die vier broodjes en dat fijne kaasje. Verder zijn we niet toegerust op baden in de Tasman zee. Een handdoek is ook prettig of een kleedje om op te liggen. We besluiten de Bondi Beach wandeling naar het zuiden te doen. Het is allemaal prachtig: het weer(!), de wandeling, de zee, de sfeer,…..: kortom paradijselijk. Na zo’n 7 kilometer lopen en regelmatig stoppen om te genieten van het uitzicht, zijn we toe aan een versnapering. Helaas zijn we beland in een sjieke woonwijk, zonder cafés en bushaltes. We strompelen nog wat door en zien plotseling een leuk etablissement. Helaas moet je lid worden van ‘de club’(geen idee welke) om wat te drinken. Ik heb mijn rijbewijs bij me en ben nu lid van de club. Jaap heeft zijn rijbewijs in het hotel liggen. Goede raad is duur. De oplossing is ook nabij. Jaap heeft zijn zorgpas bij zich en jawel hoor, hij wordt lid van die onbekende club met zijn zorgpas en mag ook een biertje drinken!!!
10 december is een enerverende dag. Hij begint goed met face time contact met Paul: hij wordt 50 jaar en dat wordt uitgebreid gevierd. WI moeten het missen. Zijn feest duurt meen ik drie dagen lang!! Hahaha. Maar dan begint de ellende. Even wat leed op een rijtje. Jaap heeft last van een onderhuids bacteriële ontsteking aan zijn rechteroor. Dat betekent: acuut pillen slikken (antibiotica) en die zijn met de boot terug naar Nederland. Welke pillen waren dat ook alweer en waar haal je ze in Sydney?? Surfen op het net voor de naam van de juiste pillen, een drugstore zoeken…. Kortom: drie uur later zitten we in het St Vincents ziekenhuis voor een recept waarmee we de pillen bij de drugstore kunnen halen. Ellende twee. Jaap tapt geld echter er komt geen geld uit de flappentap, wel een kwitantie enz. Maar geen geld. De Rabobank heeft een interhelpservice die niet 24 uur en zeven dagen in de week actief is. Geld kwijt!!!??? Ellende drie Jaap voelt zich niet fit. Te veel hooi op de vork en zo. We moeten het rustiger aan doen. We gaan vanaf nu we zoveel mogelijk met de bus. Misser tussendoor: we nemen de verkeerde boot. Deze gaat niet naar Watson bay, maar de andere kant op. Ook mooi hoor; 1,5 uur varen voor…..niks!!Ellende vier. Op 11 december willen we ’s avonds naar een restaurantje dat Janneke ons heeft doorgegeven. We pakken een taxi. Via de meest grote omweg komen we bij Crownlane aan. Die omweg levert uiteraard gedoe op met de taxichauffeur op. Jaap weet de weg beter!!Bovendien blijkt de Crownlane een louche straat te zijn. Het restaurant bestaat zelfs niet. Of het moet dat rare café zijn…
Verder gaat alles goed. We zien de universiteit van Sydney, ontworpen door Gehry, gaan de Chinese wijk in, we hebben de haven doorkruist met de ferry, we hebben geshopt in het Victoriabuilding (een prachtig oud warenhuis),liepen door the Botanical Garden, hebben een rondleiding gedaan in het Opera House enz. Er zijn in Sydney overigens heel veel Aziaten, zowel toeristen als inwoners! We zien nauwelijks negers en al helemaal geen boerka’s op straat. De mensen Australiërs, ook de Aziaten, gaan zonnig gekleed dat wil zeggen in héél korte broekjes en rokjes, we zien veel blote schouders en diepe decolletés. De mannen lopen er nog het meest gekleed bij. Hoewel er veel mannen zijn die zich vrolijk uitdossen als Kerstman of wat er voor doorgaat. Zelfs bussen zijn versierd met kerstslingers! Kortom we vermaken ons prima. Nog één dag te gaan! Woensdag vertrekken we, dan gaan we de kou in!!!