Zadar rv 9

Circuitum Hadriatico 23 mei verslag 9
Af en toe moeten de koffers herpakt worden. We gebruiken een klein koffertje met de nodige kleding en toiletartikelen,. Dat slepen we steeds het hotel in. De grote koffer houden we in de auto. Regelmatig wisselen we kleding en schoeisel. Echter de grote koffer is een puinhoop en op 23 mei wordt alles de hotelkamer in gezeuld en gereorganiseerd. Daardoor vertrekken we pas rond 10.30u uit Split. We willen naar Sibenik. Onze alleraardigste gids van 22 mei tipte ons op de kathedraal, bovendien is het een aardig stadje èn ze was er geboren. De weg langs de kust is weer prachtig, ‘ergens’ aan het water drinken we een zelfgemaakte espresso in de verte een soort Mont Saint michel en rijden na enige tijd Sibenik in. We trotseren heftige wegwerkzaamheden, vinden de route terug en kunnen dan zelfs voor de kathedraal parkeren. De kathedraal is klein en prachtig, is zelfs opgenomen in de werelderfgoedlijst van Unesco. Dat vanwege o.a. de bijzondere dakconstructie van de doopkapel. Dat is een rond dak en bestaat alleen uit stenen. In 1441 was nog niet bekend hoe je dat moest construeren. We krijgen een foldertje mee en dat is zowaar in het Nederlands. De kathedraal blijkt Sint Jacob te heten, wat we niet uit het Kroatisch konden halen. We zien Maarten en Franci in de kerkbanken. Zij tippen ons op een andere bijzonderheid: het nationale park KRKA. Spreek dat maar eens uit. Het is een park waar verschillende rivieren bij elkaar komen. Overal zie je kleine watervallen, stroompjes, stroomversnellingen e.d. Het is een prachtig ‘nat bos’. Hier zijn ook blauwe libellen te vinden (vanwege de karts?), we horen honderden kikkers kwaken en duizenden vogels fluiten. Er schijnen zelfs slangen rond te kruipen. Wij zijn niet zulke natuurvorsers en zien geen enkel dier. Ach ach. Via leuke tussendoorweggetjes door de bergen gaan we naar ons doel van de dag: Zadar. We passeren slaperige dorpjes. Iedereen heeft wel een moestuintje, een strookje druivenplanten en wat olijfbomen. Het zijn kleine, goed onderhouden percelen. We komen Zadar binnen via een industriegebied. Het hotel oogt van buiten modern en fris, we hebben echter een oud bollige kamer met lambrisering, met een niet werkende koelkast en vlekken in de vitrage. Valt onder het kopje ‘klein leed’. Het grote leed gebeurde onderweg. Een duif nam een verkeerde afslag in de lucht en knalde tegen de bovenrand van de deur. We schrokken enorm, het was tenslotte een harde knal, doken weg en nu rijden we met drie veertjes in de sponning van het raam. Duif dood.
Vanuit ons hotel is het 10 minuten lopen naar het oude centrum van Zadar. We treffen Margot en Frans en gevieren maken we die wandeling. Margot en Frans hebben nummer 1, Food & More, van de restaurants gespot en daar koersen we op aan (Tripadvisor). In Zadar zien we Frank en Nicole en gezessen vinden met wat heen en weer geloop Proto Food & More. Het is gezellig en leuk en we kletsen wat, bestellen wat. Als de voorgerechten komen, krijgt Jaap iets anders. Geen probleem. Bij het bestellen van het hoofdgerecht komt de ober met het idee drie dezelfde gerechten te serveren op één schaal. Goed idee toch!!!? Het is een uitermate gezellig diner en dan komt de rekening. Oeps, valt hoog uit. Thuisgekomen checken we de rekening (beetje dom) en zien dat ons ‘prettig geserveerde gerecht op één schaal’ de driedubbele prijs heeft van wat op de kaart stond. En Jaaps voorgerecht pakt ook dubbel zo duur uit. Getild, we zijn doodgewoon getild. Food & More staat nummer één in Zadar, met onze negatieve berichtjes wellicht niet meer. Tja boontje komt om zijn loontje, toch?