Montenegro Kroatie reisverslag 7

Circuitum Hadriatico 18 mei e.v.
We gaan vandaag naar Montenegro. Jaap en ik willen een kortere route rijden dan in het routeboek is aangegeven: de kustweg in plaats van de bergroute en daardoor ook een andere grensovergang. We vragen Henry en Marja mee te gaan. Dat vinden we gezellig en …… je weet maar nooit….. als er onderweg wat gebeurt dan ben je toch met meer.
Het is weer hard werken om de stad uit te komen, maar dan gaat het snel. Zelfs bij douane gaat het vlot. Er zijn al snel verschillen op te merken tussen Albanië en Montenegro: In Montenegro zijn veel minder huizen half af, de wegen zijn er veel beter, je kunt met Euro’s betalen èn ook niet onbelangrijk, er zijn gewoon verkeersborden. Na wat kilometers gereden te hebben zijn we toe aan koffie. Aan de kant van de weg zien we een koffietentje met een brede oprit, met ruimte om te parkeren en een autowasplaats. Zo’n vijf mannen nemen een dikke zwarte Mercedes onder handen in de wasplaats. Blijkbaar doen die mannen alles samen. We hebben onmiddellijk veel aandacht als we de oprit oprijden. De heren komen op ons af, begroeten ons, ze bewonderen de auto’s en de vrouwelijke chauffeurs en zetten een tafeltje met parasol voor ons klaar. Dan is hun aandacht gericht op het gras van de boomspiegel. Eén houdt zelfs dreigend een ijzeren staaf in de hand. Zou er een slang zijn? Nieuwsgierig geworden komen we erbij staan en zien dat de mannen het gemunt hebben op een mol!!! Aaaaach. Die ga je toch niet doodmeppen??!! Op dat moment rijdt de brandschone dikke zwarte Mercedes weg. KrrgggKrrrgg. De chauffeur heeft de breedte van de oprit verkeerd ingeschat en staat nu met twee wielen naast de oprit, wat toch 40 cm lager is. De vijf heren schieten onmiddellijk toe en helpen de onfortuinlijke chauffeur uit die vreselijke positie. Aaaaaach. Als we de koffie op hebben worden we gezellig door iedereen uitgezwaaid.
De tocht die we gekozen hebben is mooi. Dit stukje Montenegro komt heel wat rijker en moderner over dan de kust van Albanië, het heeft wel iets weg van de Rivièra. Rond 14.00u komen we aan bij ons resort dat vlakbij het strand is gelegen. Als we uit het zwembad komen zien we onze medereizigers aan komen. Die hebben het zwaar gehad: ze hebben twee uur in de file gestaan i.v.m. wegwerkzaamheden. Budva, de plaats waar we overnachten, heeft een prachtige oude kern met smalle middeleeuwse steegjes. We weten een gezellig Italiaans restaurant te scoren. Het eten is super en ook zo prettig laag geprijsd. Via het strandpad lopen we na afloop terug naar ons riante resort. De volgende morgen, bij het ontbijt, blijkt dat we niet de enige groep zijn. Hele busladingen vol met jongeren en Russen logeren in ons resort. Het wordt een strijd om een redelijk goed ontbijt te scoren.
Deze 19e mei gaan we weer met Henry en Marja toeren. We rijden de route om de Baai van Kotor langs schilderachtige huisjes, verscholen kerkjes en we genieten volop van het uitzicht over de baai. Het is best spannend rijden omdat de weg smal is. Is het éénrichting verkeer? Nou dat is het dus niet. Zelfs bussen en vrachtauto’s komen ons tegemoet. Na een prachtige en intensieve tocht komen we in een super de luxe hotel aan waar Jaap en ik een royaal appartement hebben met uitzicht op zee, een volledig ingerichte keuken, eettafel, bankstel èn een tuintje. Buiten is een zitje en er staan sjieke lounge stoelen ligstoelen klaar. Er zijn verschillende zwembaden, fitnessruimtes, winkeltjes en de auto mag deze keer binnen staan. Heerlijk allemaal. Morgen willen we met een bootje naar Dubrovnik, want ons resort is 15km buiten Dubrovnik gelegen.