Het laatse blokje van vier rijdagen

Wij zijn met taxi Quito ingegaan. Dat was een goede zet. We lieten ons afzetten op Grande Plaza en gingen eerst naar Informacion. Helaas alle musea dicht op maandag. Maar toch werd het steeds drukker op het plein; veteranen, schoolkinderen, politie, leger. Toen begon er een ceremonie. Met de president en ministers op het balkon. Presidentiele wacht in kleurrijke uniformen; fanfare en toespraken. Heel kleurrijk en echt spektakel. Ditmaal werden schoolkinderen in het zonnetje gezet; allerlei medailles en sjerpen. Zoals wie er de grootste wiskundeknobbel had of wie de relativiteitstheorie het beste kon uitleggen. Wat verder door oude centrum gelopen, trouwringen bekeken maar onze maat is heel ongebruikelijk. Wel Panama (originele strohoed) gekocht voor Jaap. Klein manneke bleek zakkenroller te zijn; we hadden het net op tijd door. Twee kerken bekeken; dat blijft zijn eigen charme houden. Zowaar een mooie multimeter gekocht voor een prikkie. Toen weer met de taxi naar hotel. Nog even Daisy doorsmeren en met z’n zevenen gaan eten. Elsemiek; dochter van Fred en Lieset was net aangekomen; die neemt het over van Fred, die naar belangrijke beurs in Hannover moet.

De volgende dag naar Basto, in het Noorden van Ecuador. Het hoogtepunt was de evenaar over. Daar was mooi plein met oranje toren in het midden. Een student legde uit wat voor bijzondere plek dit wel niet was. Onder in de toren was een spiegel en dus als de zon loodrechterbovenstaat kun je dat goed waarnemen. Ook was de échte’evenaar als lijn op de gtrond te zien. Dus mooie foto’s. Het kompas van de Iphone gaf keurig 0graden 0’en 0,00’’ aan; zie foto. Toch nog laat in Basto. Was raar hotel; scherpe draai naar parkeerkelder. Geen liften. Grote eetzaal; keiharde muziek; slecht eten; kip of vis? Was niet te proeven. Drank bestellen was onmogelijk. Even in lekkere bank gaan zitten; snel teruggetrokken in nu eens klein kamertje. Op naar de grens; naar Cali. Het was al erg druk op de weg, maar bij de grens eerst drie rijen dik op tweebaansweg naar beneden. Klein autootje drong voor; deuk in spatbord; schelden, weg wastie. Bij de grens rij van hier naar Tokio…. Nou Ja, vier uur gewacht; Sapa Pana had collectief paspoorten laten afstempelen en anders was het 6 uur wachten geweest. Grens over dan weer uur bezig. Kortom een ware beproeving, maar /ja wij hadden Rusland meegemaakt (13 uur) dus het viel mee.
Weer vroeg op; drukke weg naar Cali. Steeds bij Lieset en Elsemiek gebleven. Cali weer grote stad. Bij binnenrijden contact gelegd met motoragenten en deze brachten ons naar hotel; een heel eind rijden. Heel modern rond gebouw; met winkelcentrum onderin. Magda kocht mooie kleurrijke jurk en rood passend shirt. Bij avondeten alweer optreden van dansgroep; goede biefstuk, Volvo lampjes als gadget. Weer vroeg naar bed.
Derde dag naar Medellin. Vlot de stad uit. Deze dag alleen maar in de bergen gereden. Hier kruipen grote vrachtauto’s heel langzaam omhoog; erg vel bochten. Dus heel goed kijken; vaart maken en dan vol gas erlangs om vervolgens vol in de remmen de bocht te pakken. Als het niet lukte blijf je in een ‘treintje’ van meerdere auto’s er gewoon achter hangen. Dus hele stukken in z’n één en zelfs stoppen. Gelukkig doen alle koelsystemen hun werk goed bij Daisy zodat het koelwater nooit ging koken. Maar goed in Medellin aangekomen het routeboek gevolgd maar daar klopte niets van. We reden de stad weer uit. Toen de taxi-truc en we waren er. Hier stonden al een aantal fraaie klassiekers van de Columbiaanse klassiekerclub. We aten buiten met Cariben band en alweer met dans. Voor het eten pakten we een taxi en lieten ons naar het centrum brengen. We wilden de beelden van Botero zien. Die stonden op ruim plein in dynamische stad. Drukte van belang; erg gezellig, maar toch goed opletten. Weer terug door drukke stad.
Laatste reisdag was vrijdag, de 13e. Guido jarig!!! Gebeld om 00.02h en gefeliciteerd. We reden om 5.30h weg. Vlot de stad uit dankzij taxitruc alweer. Het routeboek laat het ernstig afweten zo op het eind. De eerste 150km waren pittige bergen. Het ging vlot; er waren nog weinig vrachtwagens. Toen opeens……… geen rem meer; pedaal tegen de bodem. Magda zette keurig auto stil met handrem. Schrikken!!! We dachten aan kapotte hoofdremcilinder. Technisch team gebeld. Velen stopten om te helpen. Uiteindelijk na twee uur kwamen de boys, Richard en Roland. Het bleek iets anders; de remolie was gaan koken en gaan uitzetten en dan kun je geen druk meer uitoefenen. Dus wachten; afkoelen en Jawel we kregen weer druk. Verder gereden tot tankstation; remolie gekocht en alle remmen ontlucht. Toen konden we weer gewoon verder. Maar wel drie uur later. Hierna continu doorgereden. Om 18.15 wordt het donker. Cees op sleeptouw genomen, hij reed alleen. Ergens in het donker haalde Wijnand ons in met goed navigatiesysteem en de laatste 120 km doorgespeerd Cartagena in naar het Hiltonhotel waar we om 22.00h waren. Wat een dag!! Uitbundig begroet en iedereen feliciteerde elkaar omdat we met zijn allen deze tocht hebben uitgereden!!!
Zaterdag lekker uitslapen. Tropisch warm, ontbijt op terras. Wij met taxi naar oude centrum van Cartagena. Is werkelijk schitterend. Heel veel nauwe straten; mooie balkonnetjes. Vrolijke kleuren.
Museum bezocht; wat souvenirs; aten verse fruitsalade en toen met taxi weer terug. Om 14.00 de auto’s naar de haven brengen. Dat ging heel vlot; Daisy goed afgeleverd en met bus weer naar hotel. Straks lekker uit eten in centrum en dan morgen via Bogota, dan Panama naar Schiphol. Zal wel weer erg lange dag worden maar we komen er weer aan!!!!
Dus nu komen we echt aan het einde van een fantastische vakantie!!!
Leuk dat jullie wilden meegenieten, tot gauw,

Magda en Jaap