Venetie reisverslag 4 Hadriatico

Circuitum Hadriatico 8 mei

Er hangt een behoorlijke mist als we naar Venetië gaan. We maken natuurlijk gebruik van de vaporetto, openbaar vervoer per boot. Deze boten varen hard en worden regelmatig rammelend tegen de kade aangelegd. We varen buitenom en komen aan bij het Piazzo San Marco. Daar doen een espresso aan de bar ( 4 keer voordeliger dan op het terras) en zien het 11.00u worden. Beide zijn een belevenis: de espresso aan de bar heeft een echte Italiaanse bite waar je drie uur plezier van hebt. Ter informatie: 10.55u wordt op de bell tower aangegeven met X 55. Als de 55 naar 00 springt, slaat een mannetje op de torenspits geruime tijd op de torenklok, als daarna de X naar XI springt slaat het andere mannetje ook weer langdurig op de torenklok. Een attractie waar alle mensen op het San Marcoplein vol bewondering naar kijken en wij dus ook. We struinen de stad door met Fred en Lieset. Door smalle steegjes, over bruggetjes, pakken wat pleintjes mee en zien heel veel mooie winkeltjes met kleding, lederwaren, glaswerk, maskers enz. Overal varen boten: gondels, watertaxi’s, particuliere bootjes en kleine vrachtbootjes. Wat niet meer over het water kan, wordt met steekwagentjes door de smalle straatjes vervoerd. Al snel gaan we uit de drukte naar een buitenwijk: Dorsoduro. Hier is het wat rustiger, maar ook erg leuk. We zien prachtige oude huizen en kerken waar het verval goed zichtbaar is.
Op het Campo Santa Marguerita vinden we een fijn terras, waar we ons tegoed doen aan een eenvoudige doch heerlijke lunch. Jaap en ik willen naar het eiland Murano, dat bekend staat om zijn glasblazerijen, Fred en Liset gaan een ijsje eten. Onze wegen scheiden dus.
Bij aankomst op het eiland zien we een prachtige galerie met beeldschoon glas. De prijzen zijn er ook naar. Het is een en als glas op Murano: honderden winkeltjes met glas, glasblazerijen, een glasfabriek een enkel restaurantje! Af en toe zien we bekenden van onze reisgezelschap. Zo ook op Murano. Na gezellig ervaringen te hebben uitgewisseld met Jan en Jenny, Loes en Wim bedenken wij dat we een mooi Venetiaans wijnglas willen hebben; een voor Jaap en een voor Magda, dus. Venetiaans glaswerk is wereldberoemd tenslotte! Op een goed moment wandelen we een glaswinkel binnen en daar treffen we een kleurrijk en eenvoudig wijnglas aan. De glasartiest staat achter de toonbank en wil met alle plezier zijn naam in de glazen graveren. Leuk toch. Dan gaan we weer terug met de vaporetto naar Venetië, een beetje op een holletje omdat we bedenken dat er iets als ‘een laatste boot’. We treffen nog wat bekenden aan (Patrick en Wilma) en gaan dan met de tram, die op één rails rijdt (haha), naar ons hotel in Mestre. Voldaan vol mooie indrukken leggen wij ons op één oor. Groet Magda en Jaap, en nog even dit: wij vinden het hartstikke leuk als jullie een korte reactie geven als je dit gelezen hebt. Dat wordt zeer op prijs gesteld. Iedere 10e reactie krijgt warm antwoord!!